BIBLE STUDY: The Gospel of Luke

 

The Gospel of Luke

(EASTER VIGIL and SYMBOLS)

(Lesson 8 – May 7, 2025 - Lk 24:1–53)

 

Symbol	Theological Meaning	Biblical References	Patristic Reflection
Darkness	Represents the world in sin and death - the movement from death to life, despair to hope, and sin to redemption	Gen 1:2–3: “The earth was without form and void, and darkness was over the face of the deep... Jn 1:5; Lk 23:44–46	St. Augustine:the initial darkness of the Vigil and  subsequent lighting of the Paschal Candle signifies the transformation from despair to hope,
Paschal Candle (Light)	Represents Christ as the Light of the World. The “pillar of fire”.	Jn 8:12: “I am the light of the world...” Jn 1:5; Gen 1:3: “Let there be light.”	Benedict XVI: symbolizes Christ's radiance and the transformative energy of truth and love. St. Augustine - bringing light to the world, dispelling the darkness of sin.​
Easter Fire	The light of Christ rising from the tomb. the fire of the Holy Spirit igniting faith.	Ex 3:2: God appears in a burning bush. - Lk 12:49: "I have come to bring fire on the earth." - Acts 2:3: Tongues of fire at Pentecost.	St. Justin Martyr: The blessing of the new fire during the Vigil symbolizes the faithful's longing for God and the gift of the Holy Spirit. ​   Pope Benedict XVI
Exsultet (Easter Proclamation)	Proclamation of the Resurrection and Christ’s victory over sin and death; recounts salvation history	- Rom 6:9: “Christ, being raised from the dead, will never die again.” 1Cor 15:55	The Exsultet: Christ rose from the dead, transforming sin into redemption.The light of Christ dispelling darkness and the joy of the Church in this victory.
Liturgy of the Word	Salvation history from creation to resurrection demonstrates God's saving work. The vigil's readings recount the history of salvation, from creation to the resurrection, drawing a connection to the Jewish Passover vigil.	Gen 1: Creation Ex 14: Crossing the Red Sea Ezk 36: A new heart and spirit- Rom 6:3-11: Dying and rising with Christ through baptism	Seven from the Old Testament and two from the New Testament. These readings trace the narrative of salvation, from creation to the resurrection of Christ.
Water (Baptismal Liturgy)	Cleansing, rebirth, and the Holy Spirit; participation in Christ’s death and resurrection.	John 3:5: “Unless one is born of water and the Spirit...” Rom 6:4; Titus 3:5: Renewal of Baptismal Promises Mk 16:16: - 1 Peter 3:21	Pope Benedict XVI Baptism signifies both dying with Christ and rising to new life   St.Cyril of Jerusalem
White Garments	purity and new life in Christ; the baptized are clothed in Christ, signifying resurrection and sanctification.      -	Gal 3:27: “All of you who were baptized... have clothed yourselves with Christ.” - Rev 7:14	“Easter Vigil is the mother of all vigils”
Eucharist (Liturgy of the Eucharist)	Sharing in the Paschal Mystery, the Eucharist is the heavenly banquet's foretaste, representing the risen Christ's Body and Blood.	Lk 24:30-31: Emmaus: Jesus is recognized in the breaking of bread. 1 Cor 11:26:	St. Augustine: the sacrament of unity,  the community's participation in the Paschal Mystery, uniting them with the risen Lord.
Immersing the Paschal Candle into the baptismal font	Typically three times: Sanctification of the Waters: Fertilization of the Church: Descent of the Holy Spirit:	Gen 1:2: “The Spirit of God was hovering over the waters,” indicating the presence of God bringing order and life.​ Rom 6:4	New members are baptized, confirmed, and receive their first communion, symbolizingtheir full initiation into the Church

 

 

THE GOSPEL ACCORDING TO LUKE

(Lesson 9 – June 4, 2025)

 

The Compassion of Jesus in the Gospel of Luke

 

“When the Lord saw her, his heart went out to her and he said, ‘Don’t cry’” – Lk 7:13

 

1. Compassion for the Marginalized (Lk 5: 12 - 16) Jesus heals a man with leprosy

 

Specimen: A leper, ostracized and alone, kneels in the dust. Jesus touches him — a gesture no one else would dare.

 

Reflection: Jesus’ touch breaks social barriers. Compassion means crossing boundaries to show love.

 

2. Compassion in Grief (Lk 7: 11 - 17) Raising the widow’s son at Nain

 

Specimen: A funeral procession pauses. Jesus stands before the grieving widow, his hand on the coffin, speaking life.

 

Reflection: Jesus sees hidden sorrow and acts from the depths of divine empathy. True compassion recognizes and responds to pain.

 

3. Compassion through Forgiveness (Lk 7: 36 - 50) A sinful woman anoints Jesus

 

Specimen: A woman weeps at Jesus’ feet, pouring perfume and tears. He lifts her face with words of forgiveness.

 

Reflection: Compassion welcomes sinners with mercy instead of judgment. Love leads to forgiveness.

 

4. Compassion in Teaching (Lk 10: 25 - 37) Parable of the Good Samaritan

 

Specimen: A Samaritan lifts a bleeding man onto his donkey, while religious figures walk by.

 

Reflection: Jesus teaches compassion as active mercy, helping even those we are taught to avoid.

 

5. Compassion for the Hungry (Lk 9: 10 -17) – Feeding the five thousand

 

Specimen: A vast crowd seated on green grass, children munching on bread and fish handed out by smiling disciples.

Reflection: Jesus meets physical needs with tenderness. Compassion provides care without expecting anything in return.

 

6. Compassion on the Cross (Lk 23: 39 - 43) Jesus and the repentant thief

 

Specimen: Amid agony, Jesus turns his bloodied face to the thief and promises paradise.

 

Reflection: Compassion isn’t halted by suffering — it continues even in death. Jesus’ heart remains open.

 

“TODAY” In LUKE and Theological, Spiritual Themes:

 

Lk 2:11 – “Today a Savior has been born to you...”

Lk 4:21 – “Today this Scripture is fulfilled in your hearing.”

Lk 5:26 – “We have seen strange things today.”

Lk 19:5, 9 – “Zacchaeus, come down immediately. I must stay at your house today... Today     salvation has come to this house.”

 

Immediacy of Salvation: Salvation is not only a future eschatological event but a present reality through Jesus.

 

Fulfillment of Prophecy: Jesus’ ministry is the fulfillment of the promises made in the Hebrew Scriptures.

 

Present Encounter with God: People encounter God today in the person of Jesus, in acts of healing, mercy, and forgiveness.

 

Call to Response: Since salvation is happening today, people are invited to respond now—there is an urgency to faith and repentance.

 

 

 

 

“Be merciful, just as your Father is merciful” (Lk 6:36)

 

The Gospel of Luke paints Jesus as the compassionate Savior — tender toward the weak, merciful to the sinful, and attentive to the suffering. His compassion is not abstract. It is embodied, expressed, and enacted.

ఆయన నాలో శాశ్వతంగా ఉండటానికి ఆరోహణమయ్యేను అపొ 1:1-11; ఎఫె 1:17-23; లూకా 24:46-53 (6 /C)

ఆయన నాలో శాశ్వతంగా ఉండటానికి ఆరోహణమయ్యేను

అపొ 1:1-11; ఎఫె 1:17-23; లూకా 24:46-53 (6 /C)

“నేను నా తండ్రి మరియు మీ తండ్రి, నా దేవుడు మరియు మీ దేవుడు వద్దకు ఆరోహణమవుచున్నాను”. అల్లెలూయ.

 

యేసు పునఃరుత్థానము తర్వాత 40వ రోజున ప్రభువు పరలోక ఆరోహణమును ఈరోజు మన తిరుసభ  జరుపుకుంటుంది. యేసు ఆరోహణము ద్వారా ప్రభువు తన భూసంబంధ పని అయినటువంటి మన విమోచనను పరి పూర్తి చేశాడని మాతృ శ్రీసభ మనకు చెబుతుంది. తన పునరుత్థాన రోజు మరియు తన ఆరోహణ రోజు మధ్య వందలాది మందికి తన అనేక ప్రత్యక్షతల ద్వారా, యేసు రెండు విషయాలను నిరూపించాడు. మొదటిది, తాను వారిని విమోచించడానికి వచ్చిన వాగ్దత్తపు మెస్సీయ అని నిరూపించాడు. రెండవది, తమ సజీవ విశ్వాసంలో పట్టుదలతో ఉన్నవారు మరణాన్ని కూడా అధిగమించి దేవుని రాజ్యాన్ని వారసత్వంగా పొందుతారని ఆయన నిరూపించాడు. అలాగునే ప్రభువు తమతో ఉన్నాడనీ, వారి పరిచర్య పనిలో వారికి సహాయం చేస్తాడని వారికి పూర్తిగా హామీ ఇచ్చాడు.

యేసు పూర్తిగానూ శాశ్వతంగానూ తన తండ్రితో తిరిగి ఐక్యమయ్యాడు. అపొస్తలుల కార్యముల వాస్తవ మాటలు ఏమిటంటే, “ఒక మేఘం ఆయనను వారి దృష్టి నుండి తీసుకువెళ్ళింది” (అపొ 1:9). పాత నిబంధనలో మనకు కన్పించే దేవునికి చిహ్నంగా వున్నటువంటి ఉరుము, మెరుపు, పర్వతం, వాయువు, అగ్ని, గుడారం మొదలైన చిహ్నాల వలే నేటి పఠనంలో కన్పించే “మేఘం” ఇతర చిహ్నాల మాదిరిగానే దేవునకు ఒక చిహ్నంగా వున్నది. కాబట్టి, “మేఘం ఆయనను తీసుకువెళ్లింది” అనే వాక్కు - తండ్రి దేవుడు మానవశరీరం ధరించిన తన కుమారుని తిరిగి తన వద్దకు తీసుకువెళ్లాడని అర్థం. మరియు మార్కు సువార్తలో కన్పించే, “ప్రభువైన యేసు... పరలోకానికి తీసుకెళ్లబడ్డాడు” అన్నఅర్థం కూడా అదే! ఆయన వెళ్ళిపోవడం శాశ్వతం. తిరిగి న్యాయాధిపతిగా రావడం తధ్యం. ఇప్పుడు శిష్యులు యేసును ఆకాశపు గఘనాలలో కనుగొనలేరు. కాబట్టి ఆకాశం వైపు చూడకుండా “తమ కళ్ళను దించుకొని భూమివైపు చూడాలని” పిలుపును పొందారు. ఆతని సాన్నిధ్యం మన మధ్యననూ  మన ఒక్కొక్కరిలోనూ  నెలకొని వున్నది.

ఈ నాటి, ఆరోహణ పండుగ నాడు, యేసు తన తండ్రితో సమాన మహిమను పంచుకోవడానికి ఆరోహణమ వ్వడం వలన, ఆయన “మహోన్నత స్థితి”ని మనం కొనియాడుతునాము. యేసు తన శిష్యులను విడిచిపెట్టే ముందు, వారికి తమ లక్ష్య దశాదిశ నిర్దేశo చేసాడు. “నా యందు విశ్వాసముంచువాడు నేను చేయు క్రియలు చేయును, నేను తండ్రియొద్దకు వెళ్లుచున్నందున వీటికంటె గొప్ప క్రియలు చేయును” (యోహాను 14:12-13) అని మరింత అద్భుతమైన క్రియలు చేయడానికి వారికి అభయ మిచ్చాడు యేసు. తాను చేయలేనిది వారు చేయగలుగుతారు.  వారు లోకమంతటికీ సువార్తను ప్రకటించగలరు. ఈ రక్షణ సువార్తను ప్రకటించి స్వస్థపరిచే పనిని కొనసాగించడానికి వారికి దిశను చూపించాడు. వారు పరిశుద్ధాత్మ నుండి శక్తిని పొందుతారు. వారు ఇక ఎప్పటికీ ఒంటరిగా ఉండలేరు.

పరిశుద్ధాత్మ బహుమతి కోసం యెరూషలేములో వేచి ఉండమని మన ప్రభువు వారిని ఆదేశించాడు (లూకా 24 49; అపొ 1:4-5). యెరూషలేములో, వారు వాగ్దానం చేయబడిన ఆశీర్వాదం కోసం ఎదురుచూస్తూ ఆత్మ వరాన్ని పొందుకున్నారు. శాశ్వత ఆత్మ కోసం మనం కోరుకునే "అత్యధికమైన విలువైన వాగ్దానాన్ని" తన శిష్యులకు ఇచ్చినట్లు ఆయన మనకు ఇవ్వలేదా? మన ఆత్మలలో వాటి నెరవేర్పు కోసం వేచి చూద్దాం. సరైన సమయంలో, “యేసు పరలోకానికి వెళ్ళినట్లే పరలోకం నుండి తిరిగి  (సరియైన సమయంలో) వస్తాడు” (అపొ 1:11). ఆ చివరి వాగ్దానం , “నేను మళ్ళీ వచ్చి మిమ్మల్ని నా దగ్గరకు తీసుకెళ్తాను, తద్వారా నేను ఉన్న చోట మీరు కూడా ఉంటారు (యోహాను 14:3) అన్నది కూడా నెరవేరుతుంది. ఈలోగా మనం “మన నడుములు కట్టుకుని, మన దీపాలను సవరించుకొని” ప్రభువు రాక కోసం ఎదురు చూస్తున్న” వారిగా ఆయన మనల్ని కనుగొనవచ్చు గాక!

“నేడు మన ప్రభువైన యేసుక్రీస్తు పరలోకానికి ఆరోహణమయ్యాడు. మన హృదయాలు ఆయనతో పాటు ఆరోహణ మవ్వాలి”

 

 

He Ascends to be in me Permanently Acts 1:1-11; Eph 1:17-23; Lk 24:46-53 ( 6/ C )

 

He Ascends to be in me Permanently

Acts 1:1-11; Eph 1:17-23; Lk 24:46-53 ( 6/ C )

"I am ascending to my Father and your Father, my God and your God". Alleluia.

Today, our Liturgy celebrates the Ascension of the Lord into heaven, 40 days after Easter. The Ascension of Jesus tells us that the Lord has completed his earthly work of our redemption. Through his numerous appearances to hundreds of people between the day of his Resurrection and the day of his Ascension, Jesus proved two things: first, that he was the promised Messiah who had come to redeem them. Secondly, he proved that those who persevere in their living faith shall also overcome death and inherit the Kingdom of God. They are assured that the Lord was with them and helped them in their work.

Jesus is totally and forever reunited with the Father. The actual words of Acts of the Apostles are that “a cloud took him from their sight” (Acts 1:9). A cloud in the Scripture is the symbol for God, just like the other symbols, like the thunder, lightning, mountain, wind, fire, tent, and so on. So, the expression that a cloud took him away means that God the Father took his incarnate Son back to himself. And that is also the meaning of Mark’s Gospel that the “Lord Jesus…was taken up into heaven”. His going away was forever, and they would not now find Jesus in the sky, up there in “heaven”. They are now called upon to “lower their eyes” and look down to the earth.

Today, on the feast of the Ascension, we remember the “exaltation” of Jesus, as he is raised to share equal glory with his Father. Jesus, before he leaves his disciples, gives them their mission.  They will be able to do what Jesus himself could not do: “He who believes in me will also do the works that I do, and greater works than these will he do because I go to the Father” (Jn 14:12-13). They will be able to preach the Gospel to the whole world. This mission involves the call to evangelize and continue the healing work of Jesus. They will receive the power from the Holy Spirit, and finally, they will never be alone.

Our Lord had instructed them to wait at Jerusalem for the gift of the Holy Spirit (Lk 24:49; Acts 1:4-5). At Jerusalem, they waited in expectation of the promised blessing. Has he not given us the same “exceeding great and precious promises” that we can desire for body and soul for eternity? Let us then wait for their accomplishment for our souls. In due time, “Jesus will come again from heaven in like manner as he went to heaven” (Acts 1:11) and then will that last promise be fulfilled, “I will come again and take you to myself, that where I am, there ye may be also (Jn 14:3).” In the mean time, he may find us with “our loins girt, and our lamps trimmed,” and ourselves as those who “wait for the coming of their Lord!”

 

“Today our Lord Jesus Christ ascended into heaven; let our hearts ascend with him.”

లోకానికి భిన్నమైన శాంతి: అపొ 15:1-2,22-29; ప్రక 21:10-14,22-23; యోహాను 14:23-29 (ఈస్టర్ 6/ సి)

 

లోకానికి భిన్నమైన శాంతి

ప్రభువు తన పవిత్ర వాక్కును జ్ఞాపకం చేసుకున్నాడు మరియు ఆయన తన ప్రజలను ఆనందంతో బయటకు తీసుకువచ్చాడు. అల్లెలుయా.

అపొ 15:1-2,22-29; ప్రక 21:10-14,22-23; యోహాను 14:23-29 (ఈస్టర్ 6/ సి)

ఒక రోజు, చిన్న థెరేసమ్మకు ఎంచుకోవడానికి వివిధ బహుమతులు అందించబడ్డాయి. ఆమె చిన్న వయస్సులో ఉన్నప్పటికీ, చాలా దృఢ సంకల్పంతో "నేను అన్నింటినీ ఎంచుకుంటాను" అని చెప్పింది. ఒక వయోజనురాలిగా, తిరుసభలో ప్రేమించబడాలని కోరుకోవడంలో ఈ ఎంపికను గ్రహించాలని ఆమె అర్థం చేసుకుంది. ఎందుకంటే ప్రేమ లేని శరీరం అర్థరహితం అవుతుంది. దేవుడు ప్రేమ మరియు అది తన ఏకైక కుమారుని మానవ రూపాంతరం ద్వారా దేవుని నుండి వచ్చిన అత్యున్నత సందేశం. ఆతని సర్వవ్యాప్త ప్రేమ నుండి “శాంతి” పుట్టింది. అందుకే ఆయన "శాంతి మీ కనుగ్రహించి వెళ్లుచున్నాను; నా శాంతినే మీ కనుగ్రహించుచున్నాను” (యోహాను 14:27) అని వచించాడు. మనకు శాంతి కావాలి కానీ చుట్టూ భయాలు మరియు హింసాత్మక చర్యలను మనం చూస్తున్నాము. మనం ఆయన వైపు తిరిగినపుడు, మనం శాంతిని మాత్రమే సాధిస్తాము. అది ఆయన సంపూర్ణ ప్రేమ ఫలం. లోకం ఇచ్చినట్లుగా ఆయన దానిని మనకు ఇవ్వడు (యోహాను 14:27), ఎందుకంటే యేసు శాంతి నిశ్చలత మరియు నిర్లక్ష్యత కాదు, కానీ దానికి పూర్తి వ్యతిరేకం. ఇది సోదరభావంగా మారే సంఘీభావం. మనల్ని మనం మరియు ఇతరులను కొత్త కళ్ళతో చూసే సామర్థ్యమును ఈ సంఘీభావం కల్పిస్తుంది. దీని నుండి  విషయ వస్తువులను ఉన్నవి ఉన్నట్లుగా రుజువర్తనంగా మరియు పారదర్శకంగా మనం చూడటానికి అనుమతించే గొప్ప ప్రశాంతత పుడుతుంది. అంతే గాని అవి కంటికి కనిపించే విధంగా మాత్రం కాదు.

ఈరోజు, మనం యేసు తన ఆత్మ అయిన పవిత్రాత్మ ద్వారా ఇచ్చిన శాంతి బహుమతి గురించి ధ్యానిస్తున్నాము. హీబ్రూ పదం “షెకినా” దేవునిలో మాతృ కోణాన్ని సూచిస్తుంది. ఎందుకంటే ఈ పదం స్త్రీలింగపరమైనది మరియు హీబ్రూ ప్రజ మతంలో యెహోవా సతిగా ఉపయోగించబడింది. సువార్తికుడు యోహాను పాత నిబంధనలోని ఈ భావానను గురించి ఎందుకు ఆలోచించలేదో, ప్రస్తావించ లేదో మనకు అర్ధం కాదు. ఆతని ఆ౦తర్య దృష్టా ఈ పదజాలం చాలా గంభీరమైన ప్రసున్నతి కలిగి ఉన్నది. అయితే, శాంతి అనే పదం హేబ్రియ భాషన “షాలోమ్”. “షాలోమ్” అంటే ఎప్పుడూ ఇబ్బందులు లేకపోవడం అని కాదు కానీ ప్రపంచ శాంతి కంటే అతి ఉన్నతమైనది. లోక బహుమతులు శరీరసమయాలు, ప్రాపంచిక విషయాలను మాత్రమె ప్రస్తావిస్తాయి. క్రీస్తు వరాలు శాశ్వతత్వం కోసం ఆత్మను సుసంపన్నం చేస్తాయి. ప్రపంచం అబద్ధమైన వ్యర్థాలను మరియు మనల్ని మోసం చేసే వాటిని ఇస్తుంది. క్రీస్తు గణనీయమైన ఆశీర్వాదాలను ఇస్తాడు, అవి మనల్ని ఎప్పటికీ నిరాశపరచవు. లోకం ఇస్తుంది మరియు లాగేసు కుంటుంది. క్రీస్తు ఎప్పటికీ మన నుండి తీసివేయబడని మంచి భాగాన్ని మాత్రమె ఇస్తాడు. ప్రపంచ శాంతి అజ్ఞానంతో ప్రారంభమవుతుంది, పాపంతో కూడి ఉంటుంది. అది అంతులేని ఇబ్బందులతో ముగుస్తుంది. క్రీస్తు శాంతి కృపతో ప్రారంభమవుతుంది, అనుమతించబడని పాపంతో కూడి ఉంటుంది మరియు శాశ్వత శాంతితో ముగుస్తుంది. మనలను చంపే బద్ధకం మరియు పునరుజ్జీవనం కలిగించే నిద్రల మధ్య వ్యత్యాసం వున్నట్లే, క్రీస్తు శాంతికి మరియు లోక శాంతికి మధ్య వ్యత్యాసం కూడా అంతే వుంటుంది.

తన అనుచరులైన మనకు ప్రభువైన యేసు అందించే శాంతిని మనం ఎలా పొందగలం? తన ఆత్మ, మనలో నివసించే పరిశుద్ధాత్మ బహుమతి మరియు తన ప్రేశిత క్రియ ద్వారా, మన కోపం, భయం మరియు గర్వం వంటి కోరికలను తనకు ఎలా అప్పగించాలో ప్రభువైన యేసు మనకు చూపిస్తాడు. తద్వారా మనం ఆయన శాంతి బహుమతిని పొందగలము. పరిశుద్ధాత్మ దేవుడు మన బలహీనతలో మనకు సహాయం చేసి మనలను బలపరుస్తాడు. క్రీస్తు వలె తెలివిగా జీవించడానికి వీలు కల్పిస్తాడు. గౌల్‌ అనే ప్రాంత సంఘ బిషప్ అయిన సీజరియస్ (470-542 AD), క్రీస్తులో ఎదగడానికి క్రీస్తు పాత్రతో శాంతిని అనుసంధానించాడు. ఆయన ఇలా అంటాడు, “నిజానికి, శాంతి అంటే మనశ్శాంతి, ఆత్మ ప్రశాంతత, హృదయ సరళత, ప్రేమ బంధం, దాతృత్వపు సహవాసం. ఇది ద్వేషాన్ని తొలగిస్తుంది, యుద్ధాలను నిలిపి వేస్తుంది, కోపాన్ని అణిచివేస్తుంది, గర్వాన్ని తొక్కుతుంది, వినయస్థులను ప్రేమిస్తుంది, అసమ్మతిని శాంతింపజేస్తుంది మరియు శత్రువులను అంగీకరించేలా చేస్తుంది. అది మరొకరికి చెందిన దానిని  కోరుకోదు”. ఒక క్రైస్తవుడు క్రీస్తు శాంతిని అమలు చేసినపుడు, దానిని క్రీస్తునందు తన పరిపూర్ణ పరిపక్వతకు చేరుతాడు. రాగ ద్వేషాలు కలిగిన భవభంధాల నుండి మనకు మనం విముక్తిని పొంద గలిగినపుడు మాత్రమే ఆ పరిపక్వతను సాధించగలము. మనం దేనినుండైనా, ఎవరి నుండైనా, మన దాతృత్వ చర్యల నుండైనా సరే, ఎటువంటి ఆశలు, పెట్టుకోనప్పుడు మాత్రమె ఆ నిర్లిప్తతను మనం సాధించగలం.

మనం కొన్నిసార్లు తప్పు చేయడానికి శోదించబడినప్పుడు లేదా క్రీస్తు శాంతికి విరుద్ధంగా చేసే క్రియ అంచున ఉన్నప్పుడు, పరిశుద్ధాత్మ మన ప్రవర్తనను గద్ధిస్తుంది. ప్రమాద సమయంలో కూడా, పరిశుద్ధ గ్రంథం నుండి ఒక వాక్కు మన మనస్సులలో తళుక్కున మెరుస్తూ గద్దింపుకు గురి చేస్తుంది (కీర్తన 32:8). అది పరిశుద్ధాత్మ మనల్ని తన త్రియేక దేవునితో ఐక్యతకు నడిపిస్తుంది. “సమాధానపరచువారు ధన్యులు; వారు దేవుని కుమారులనబడుదురు” (5:9).

“దేవుడు మీ ఉద్దేశాలను గ్రహిస్తాడు”  పునీత  అగుస్టీను

 

 

 

The Peace different from the World: Acts 15:1-2,22-29; Rev 21:10-14,22-23; Jn 14:23-29 (Easter 6/ C)

 

The Peace different from the World

The Lord remembered his holy word, and he brought out his people with joy. Alleluia.

Acts 15:1-2,22-29;  Rev 21:10-14,22-23; Jn 14:23-29 (Easter 6/ C)

One day, Saint Thérèse of the Child Jesus was offered various gifts to choose from, and she, with great determination, despite her young age, said: "I choose all." As an adult, she understood that this choice had to be realized in wanting to be loved in the Church, for a body without love would be meaningless. God is love, and it is the highest message from God through the incarnation of his only Son. From his all-encompassing love, "peace” is born: “My peace I give to you; my peace I leave with you”.  We want peace, and we see alarms and acts of violence all around. When we turn to him, we will only achieve peace, the fruit of his total love. He does not give it to us as the world does (cf. Jn 14:27), for the peace of Jesus is not stillness and carefreeness, but quite the opposite. It is solidarity that becomes brotherhood, the ability to look at ourselves and others with new eyes. From this is born a great serenity that allows us to see things as they are, and not as they appear.

Today, we reflect upon Jesus’ gift of peace through his Spirit, the Holy Spirit. Hebrew Shekinah hints at a maternal aspect in God, as the word is feminine and was used in Hebrew folk religion as the name of Yahweh’s consort. The evangelist John hardly thought of this in the Old Testament. However, the word for peace is shalom. Shalom never means simply the absence of trouble but ranks above the peace of the world. The world’s gifts concern the body and time. Christ's gifts enrich the soul for eternity. The world gives lying vanities, and that which will cheat us. Christ gives substantial blessings, which will never fail us. The world gives and takes. Christ gives a good part that shall never be taken away.  The world’s peace begins in ignorance, consisting of sin, and ends in endless troubles. Christ's peace begins in grace, consisting of no allowed sin, and ends at length in everlasting peace. As is the difference between a killing lethargy and a reviving refreshing sleep, such is the difference between Christ's peace and the world.

How can we attain the peace that the Lord Jesus offers us, his followers? Through the gift and work of his Spirit, the Holy Spirit who dwells within us, the Lord Jesus shows us how to yield our passions of anger, fear, and pride to him so we can receive his gift of peace. The Holy Spirit helps us in our weakness and strengthens us, enabling us to live as wisely as Christ. Caesarius of Arles (470-542 AD), an early church bishop in Gaul, linked peace with the character of Christ to grow in Christ. He says, "Peace, indeed, is serenity of mind, tranquility of soul, simplicity of heart, the bond of love, the fellowship of charity. It removes hatred, settles wars, restrains wrath, tramples on pride, loves the humble, pacifies the discordant, and makes enemies agree. It does not seek what belongs to another”. When a Christian exercises the peace of Christ, it is brought to perfection by Christ. We can only achieve it by detaching from things and persons. We can achieve detachment when we do not have any expectations from anything or anyone, even from our acts of charity.

The Holy Spirit will keep us right in matters of conduct when we are tempted, at times, to do something wrong and are on the very brink of doing it contrary to the peace of Christ.  Even in the moment of danger, a saying from the Bible flashes into our minds (Ps 32:8 ). May the Holy Spirit lead us to the Union with the Triune God. “Blessed are the peacemakers, for they shall be called the children of God” (Mt 5:9).

“God will perceive your intentions,” St Augustine